Pogrzeb...

Witajcie byłam dziś w Chodczu na pogrzebie. Umarł mój Wujek (brat babci ze strony mamy), miał sześćdziesiąt pięć lat. Dziś ogólnie byłam wesoła, wstałam o 05:19 (co mi się nie zdarza :D). Nie byłam wczoraj w szkole bo się rano źle czułam, ale i zaspałam. Dziś miałam iść na matematykę, która była, przyrodę której nie ma cały tydzień i historię której też nie ma cały tydzień. Miałam być zwolniona z plastyki której nie było i zajęć komputerowych które były. No nie opłacało się, prawda? Tak więc od mojego miasta do Chodcza jest ok. 40 minut (30km). Była msza oczywiście, ale trochę się spóźniłam z rodzicami, ale tylko troszeczkę. Niestety nie było już wolnych miejsc więc staliśmy. Już byłam smutna. No bo jak na pogrzebach może być wesoło? Zwłaszcza nie mogę patrzeć jak już biorą trumnę i wychodzą z Kościoła, wtedy prawie mdleję. Skąd to wiem? Przy końcu 2015r. byłam z rodzicami na pogrzebie również wujka, ale miał trzydzieści trzy lata i umarł na raka trzustki. Ja akurat miałam wtedy wychodzić z ławki Kościelnej jak nieśli trumnę. Oczy mi się zalały płaczem i na parę sekund straciłam świadomość, ale dosłownie na chwilkę. Pamiętam jak Mama wołała moje imię, lecz ja nie upadłam, normalnie stałam, lecz oczy miałam całe we łzach. Straszliwie płakałam.